Skleroterapia (Obliteracja)

Obliteracja – nieoperacyjne leczenie żylaków

W skleroterapii, w zmienione odcinki żył jest wstrzykiwana substancja, która wywołuje w tych naczyniach skrajnie drażniący skutek. Obecnie prawie zawsze używa się polidokanolu (polidocanol) w różnych stężeniach. Iniekcja wywołuje najpierw uszkodzenie komórek wyściełających naczynia krwionośne (endothelium). To prowadzi do miejscowego formowania się zakrzepu, który zamyka naczynie. Jeżeli takie zamknięcie trwa dłużej, z czasem wykrzepiona żyła rozwija się w postronkowatą tkankę łączną i w takim przypadku żyła jest na stałe omijana, podobnie jak po operacji. Tym niemniej, sporadycznie, sztucznie wywołany zakrzep może samoistnie ustąpić – w takim przypadku krew może ponownie płynąć przez żyłę. Jeśli to się zdarzy, skleroterapię należy powtórzyć z zastosowaniem środka obliteracyjnego o wyższym stężeniu.

Bezpośrednio po skleroterapii należy założyć na kończynę bandaż uciskowy. W nastrzykniętych miejscach należy zwiększyć ucisk za pomocą waty lub tamponów opatrunkowych.

po zabiegu

Bezpośrednio po zabiegu pacjent powinien chodzić przez około 30 minut – bandaż powinien pozostać przez kolejne 24 godziny. Następnie należy kontynuować terapię uciskową przez okres od kilku dni do trzech tygodni, zależnie od średnicy i lokalizacji obliterowanych żylaków. Można wówczas stosować bandażowanie uciskowe albo medyczne wyroby uciskowe.

Skleroterapię można przeprowadzać jako zabieg ambulatoryjny i powtarzać tak często jak potrzeba. Z reguły podczas leczenia pacjenci nie powinni unikać ruchu ani obciążania ciała i są zdolni do pracy. Obliteracja z zastosowaniem zmienionego środka obliteracyjnego – tzw. obliteracja piankowa (foam sclerotherapy). Ta metoda może wydłużyć czas, podczas którego lek pozostaje w kontakcie ze śródbłonkiem, poprawiając w ten sposób wynik obliteracji.